آغوش تو بهار است
سبز می کند
طبیعت تنم را
گل می دهد گونه ام وقتی
می پیچد پیچک دست هایت
دورِ تنم...

لب هایم را ببین !
غنچه داده است،،،
اینجا تا صبح
هزار بوسه شکوفه خواهد زد...!

برای تو ....

هر که خود داند 
و 
خدای دلش...
که چه دردی ست 
در 
کجای دلش

 .. بوی صبح می‌دهی
و گنجشک‌ ها
در خنده‌ هایت پرواز می‌ کنند

حسودی‌ ام می‌ شود
به خیابان‌ ها و درخت‌ هایی
که هر صبح
بدرقه‌ ات می‌ کنند

حسودی ام می‌ شود
به شعرها و ترانه‌ هایی که می‌ خوانی
خوشا به حال کلماتی
که در ذهنِ تو زیست می‌کنند