کوچه مهربانی

دلنوشته های مردی تنها

کوچه مهربانی

دلنوشته های مردی تنها

درباره من

برای پروانه شدن؛ پیله دستان تو کافیست... مرا محکم تر در آغوشت بگیر می پرسند: مجردی یا متاهل؟ میگویم : " متعهد "!! چون تجربه نشان داده، نه مجرد بودن نشانه تعلق خاطر نداشتن به کسی است... و نه متاهل بودن نشانه تعهد و وفاداری!!! همه قراردادها را که روی کاغذهای بی جان نمی نویسند! بعضی از عهد ها را روی قلب هایمان می نویسیم... حواسمان به این عهدهای غیرکاغذی باشد؛ شکستشان، یک"انسان " را درهم میشکند...! آدمها مى آیند...، گاهى در زندگیت مى مانند و گاهى در خاطرت... آنهایى که در زندگیت مى مانند همسفر میشوند... آنهایى که در خاطرت مى مانند، تجربه اى براى سفر مى شوند.. گاهى تلخ، گاهى شیرین... گاهى با یادشان لبخند میزنى، گاهى یادشان لبخند از لبانت بر میدارد... اما تو لبخند بزن حتى به تلخ ترین خاطره هایت... آدمها مى آیند این آمدن باید رخ دهد تا تو بدانى "آمدن" را همه بلدند.. این " ماندن" است که "هنر" میخواهد... این را بفهم.... شاید تو از شعر های من چیزی نفهمی اما حرفهای من خیلی خوب تو را می فهمند.. ادامه...

کوچه مهربانی

درباره من

جدیدترین یادداشت‌ها

نویسندگان

بایگانی

جستجو