ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﺕ ﺩﺍﺭﻡ،
ﮐﺎﻣﻼ‌ﹰ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﻮﺳﺖ!
ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻢ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻭ ﻟﻐﺎﺕ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﭽﯿﻨﻢ.
ﻣﺸﮑﻞ ﺗﻮﺳﺖ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ،
ﺍﺧﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ
ﻭ ﺗﺎ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺕ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ، ﺑﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺁﺟﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ!
ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺫﻟﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻧﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺩﻟﺒﺴﺘﻪ،
ﻧﻪ!
ﻋﺸﻖ ﻓﻬﻢ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﻎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ،
ﻣﺰﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﻧﺖ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺗﻮ ﺫﻟﯿﻠﯽ ﻭ ﮐﺎﻣﻼ‌ﹰ ﺑﯽ ﺍﺣﺴﺎﺱ.
ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﺑﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﺵ ﻻ‌ﯼ ﺳﯿﻢ ﺧﺎﺭﺩﺍﺭ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ،
ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﻤﮏ ﺍﺵ ﮐﻨﯽ!
ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ،
ﭼﻨﮓ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ،
ﺟﯿﻎ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﺵ ﺩﻫﯽ
ﻭ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺳﺮﺕ ﮔﯿﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺖ،
ﮔﯿﺮ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﻫﺎﯼ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ،
ﮔﯿﺮ ﻗﺒﺾ ﺁﺏ ﻭ ﺑﺮﻕ
ﻭ ﺑﻮﻕ ﻣﻤﺘﺪ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻋﻮﺿﯽ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ،
ﻧﮕﺎﻩ ﻫﯿﺰ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﺮﺩﻧﻤﺎ .
ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﺕ ﺩﺍﺭﻡ ﭼﻨﺪ ﻫﺠﺎ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺘﻬﺎ، 

ﺑﻌﻀﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﺷﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﺕ ﺩﺍﺭﻡ...

موهایت را

کنار بزن...

دیروز که

هوا طوفانی بود

راه خانه ام را

در عمق

چشمانت گم کردم...

امروز لبخند بزن ،

بگذار آرزوهایت رنگ

واقعی بگیرد ،

بگذار گلهای زندگی

برایت بشکفد ،

لحظه های زندگی ات

پر از شادمانی

موهایت را
هر کسی می تواند ببافد
اما
روزی خواهی فهمید
دیگر
هیچکس مثل من
با موهایت
شعر نخواهد بافت 

شعر بهانه است

تا حرف دلم

دهان به دهان، به تو برسد... 

بعضی ها را نوشتم ؛
شعر شدند !

بعضی ها را نتوانستم بنویسم ،
اشک شدند !

بعضی ها را اما ؛
نه
می شد نوشت
و نه
ننوشت !

آنها را فقط زندگی کردم...

گوش هایم را می گیرم! 
چشم هایم را می بندم!
زبانم را گاز می گیرم!
ولی حریف افکارم نمی شوم!
چقدر دردناک است فهمیدن...!!!

خوش بحال عروسک آویزان به آینه ماشین،
تمام پستی بلندی زندگیش را فقط میرقصد...!!!