کوچه مهربانی

کوچه مهربانی

دلنوشته های مردی تنها
کوچه مهربانی

کوچه مهربانی

دلنوشته های مردی تنها

نمی دانم 

به کدامین کوه فریاد

برآورم 

من شاعر شدن را مدیون کسی هستم 

که از همه دنیا

بیشتر عذابم داده 

نمی دانم این ترانه ها را به کدام 

بال پروانه ها بنویسم 

به کدامین برگ پاییز بنویسم 

من شاعر شدم 

در بن بست یک کوچه ی تنهایی، اردیبهشت! 

همه ی این احساس را کسی در من ریخته 

که خودش بی خبر است 

ای بی خبر من بی تابم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد